Eddie van Breukelen

Oprichter van satellietbedrijf ISISPACE en ondernemer bij Beterschappen.

Eddie, wat voor ondernemer ben jij?

‘Ik word enthousiast van iets waarvan ik vind dat het er moet komen. Dan ga ik het maken en organiseren en neem ik in mijn enthousiasme veel mensen mee. Eigenlijk gebeurt dat voortdurend. Als ik naar de wereld kijk denk ik: dit kan anders, dat moet anders, daar kan het beter. Het vervelende is dat je moet kiezen, want een ondernemer kan maximaal twee of drie dingen tegelijk goed doen. Wat ik onderweg leer en ontdek geef ik graag door. Ik vind het leuk om mensen vooruit te helpen en nieuwe inzichten te geven. Dat kan ik ook goed.’ Lacht: ‘Het moet ook wel, want als ondernemer kun je het niet alleen. In mijn begintijd bij satellietbedrijf ISISPACE moest ik zowel de bank als onze launching customers als de eerste medewerkers op mijn blauwe ogen overtuigen van ons idee. Dat lukte. Een mooi voorbeeld is dat een steengoede systems engineer voor ons vanuit Zuid-Afrika met zijn gezin naar Nederland verhuisde.’

Eddie van Breukelen

Eddie van Breukelen

ScaleUp Pro

Eddie van Breukelen (1980) begon zijn ondernemersloopbaan als oprichter en directeur van satellietbedrijf ISISPACE – Innovative Solutions in Space. Eigenaar is hij nog steeds, maar hij vervult er geen dagelijkse rol meer. Na onder meer een avontuur met een webwinkel in cacao, thee en chocolade, twee jaar als strategie consultant bij McKinsey en een jaar als directeur Benelux van Scaleup COMATCH, richtte hij in 2018 Beterschappen op. Daarnaast coacht Eddie andere groeiondernemers. 

‘Ik heb een autoimmuun aandoening die mij mijn nieren kan kosten. Het goede nieuws is dat ik ontdekte wat ik op het gebied van voeding en leefstijl kan doen om mijn gezondheid te verbeteren. Dat gaat nu heel goed – experiment geslaagd. Hoe verder? Ik sprak voor groepen en schreef bijvoorbeeld een bijscholingsartikel voor artsen. Ik wilde mijn opgedane kennis delen, maar gaandeweg ontdekte ik dat er helemaal geen gebrek aan kennis is over dit onderwerp. De kennisoverdracht bleek gewoon niet georganiseerd te zijn! Daar lag een kans. Ik had een stichting kunnen oprichten en dit project kunnen beschouwen als een hobby, maar dat deed ik niet. Er zijn ruim tweehonderdduizend mensen in Nederland die een groot risico lopen om te vroeg te overlijden als gevolg van nierschade, al die mensen wil ik bereiken. Dat lukt niet non-profit, want dan kun je niet op eigen kracht groeien. Je moet dan steeds de hand ophouden voor subsidie, omdat er geen winst is om te investeren in groei. Het probleem is alleen: veel mensen in de zorgsector hebben door enkele uitwassen een heel vreemd idee van bedrijven. Ze willen het liefst zaken doen met non-profits. Terwijl problemen op schaal worden opgelost door ondernemers en ondernemende mensen. Dat is een spagaat waarin we nog steeds zitten, maar we komen er uit en leggen het steeds weer uit. Inmiddels hebben we er een stichting bij opgericht waarbinnen we de bewustwording van het belang van leefstijl promoten en de ontwikkeling van onze programma’s organiseren. Ik heb ervan geleerd dat ik hoe dan ook de taal van mijn klanten en partners moet spreken.’

‘Dat was helemaal niet makkelijk. Bij ISISPACE besloot ik op een dag te stoppen als CFO omdat ik tegen een burnout aanzat. In een bedrijf dat jaarlijks zestig procent groeit kan die CFO-rol flink uit de klauwen lopen, zeker wanneer je niet snel genoeg mensen en systemen toegevoegt om de problemen van die groei op te vangen. Ik liep de gaten dicht door gewoon meer te gaan werken. Dat was een les. Inmiddels weet ik dat het nodig is om op de zaken vooruit te lopen, om bezig te zijn met de processen die morgen of overmorgen gaan piepen en kraken. Bij Beterschappen heb ik de administratie vanaf het begin volledig uitbesteed. Eigenlijk richten we alles slim in, van de marketing en CRM tot aan ons webplatform. Daarnaast vraag ik me voortdurend af: doen we wel de juiste dingen? Neem onze boodschappenservice. Dat kostte heel veel tijd, terwijl onze klanten zeiden: “We zijn heel blij met jullie recepten, maar de boodschappen kunnen we prima zelf.” De recepten besloegen vijf procent van het werk, maar daarin schuilt de meeste waarde. Hoe je daarachter komt? Door contact te maken met klanten.’

‘Ondernemerschap is voor mij vrijheid. Maar die vrijheid behouden is een continue struggle in een groeiend bedrijf. Voor je het weet ben je tig commitments aangegaan en betaal je maandelijks salarissen van vijftig medewerkers. Hoezo vrijheid? Kinderen van een ondernemer zeggen: “Ik word later geen ondernemer, mijn vader was alleen maar aan het werk.” Veel ondernemers zitten gevangen in hun eigen bedrijf en schakelen niet de hulp in om uit de klem te komen Er moeten brandjes geblust worden en wel nu. Daar zit voor mij de grote waarde van Scaling Up. Op het eerste gezicht lijken die processen en structuren een vrijheidsbeperking, maar het tegendeel is waar. Ze zorgen voor ademruimte. Ik heb altijd geloofd dat hard werken een lapmiddel is. Het werkt en ik doe het graag, maar het blijft een lapmiddel.’

‘Ik gedij goed in een omgeving waarin ik het verschil kan maken, een omgeving waarin ik problemen kan oplossen. Als ondernemer houd ik van de vraag: hoe kunnen we dit doen? Maar de vraag die je je eigenlijk moet stellen wanneer problemen zich aandienen is: wie gaat dit doen? Die vraag schreef ik ooit eens op tijdens een lezing van Verne Harnish, omdat ik me aangesproken voelde. Ik heb namelijk de neiging om alles zelf te doen. Dat werkt helemaal niet, want ik heb ook nog een gezinsleven en ik vind sporten en lekker en goed eten ook belangrijk. Die vraag helpt om balans te houden. De checkvraag die ik mezelf soms stel: “Doe ik dingen die ik een jaar geleden ook al deed?” Als het antwoord ja is weet je dat je fout zit. Als ondernemer hoor je ieder jaar een nieuwe baan te hebben. Liefst in je eigen bedrijf natuurlijk.’

ScaleUp Company