Starbucks’ groene marketing is geen zuivere koffie
Groene marketing. Bijdragen aan een betere wereld. Dan moeten wel visie, woorden en daden in overeenstemming zijn. Starbucks laat zien in het Verenigd Koninkrijk hoe het niet moet. Groene marketing die ongeloofwaardig maakt.
Starbucks
Starbucks heeft veel te weinig belasting betaald. De afgelopen 14 jaar heeft Starbucks in het Verenigd Koninkrijk slechts £ 6,8 miljoen vennootschapsbelasting betaald. Terwijl de omzet in 2011 alleen al bijna £ 400 miljoen bedroeg. Starbucks heeft 760 filialen in het VK. De belastingafdrachten zijn veel minder dan je zou verwachten met zo’n omzet. Nader onderzoek leert dat Starbucks veel Britse winst via royaltybetalingen afroomt naar fiscaal prettiger plekken. Hoe kwam dat aan het licht?
Publieke opinie
De publieke opinie keerde zich tegen Starbucks. Kennelijk was dit al te bont. Persbureau Reuters rapporteerde als eerste over de praktijken van Starbucks. Media, politiek en zelfs klanten keerden zich af van Starbucks. Zelfs de Britse onderminister van financiën liet weten zijn koffie nu elders te kopen.
Starbucks is inmiddels gezwicht onder de publieke opinie. Starbucks gaat vrijwillig meer belasting betalen. Het gaat dan om £ 10 miljoen per jaar. Juridisch en fiscaal zijn de Starbucks trucs toegestaan. Maar hoe moreel is dit eigenlijk? En hoe open communiceert Starbucks daar zelf over?
Website woorden en dagelijkse daden
Starbucks zet op haar website sterk in op responsibility, community service en op community involvement. Dit staat er te lezen op de website van Starbucks: “Starbucks is committed to helping communities thrive in the neighborhoods, cities and countries where we operate. While we have historically had a strong connection to the communities we serve, we believe we have a responsibility to do even more with the assets of the company”. Ja ja.
Toffe taal. Domme daden. Starbucks zet hoog in op maatschappelijk verantwoord ondernemerschap. Starbucks doet aan groene marketing. Maar geeft daar geen invulling aan. Dus het is gewoon groene vaagtaal. Ik schreef al eerder over groene vaagtaal die een gebrek aan passie onthult. Starbucks haalt £ 400 miljoen op in het VK en weigert iets terug te geven aan de lokale gemeenschap. Stom hoor Starbucks. Maar is Starbucks hierin alleen?
Wereldberoemde bedrijven in één postbus
Als je over de Amsterdamse grachten loopt zie je vele wereldberoemde bedrijven in één postbus. Rolling Stones. Ikea. Nike. Schotse whisky die in feite Nederlands is. In één Amsterdams gebouw met 15 verdiepingen zetelen maar liefst 346 hoofdkantoren van multinationals (KvK, 2009). En Amazon UK blijkt een Luxemburgs bedrijf te zijn. Als je bij de Apple Store wat koopt betaal je Luxemburgse BTW. En geen Nederlandse BTW. Allemaal ingericht voor belastingminimalisatie en zelfs belastingontwijking.
Lusten en lasten
Belastingminimalisatie is prima, belastingontwijking niet. Elke organisatie moet op een effectieve en efficiënte manier met haar middelen omgaan. Teveel belasting betalen hoort daar niet bij. Maar belastingontwijking is iets heel anders. Dat is wel de lusten van een gemeenschap accepteren, maar niet de lasten. Wel meedoen in een gemeenschap maar niet meedoen aan de normen en spelregels. Wel bijna £ 400 miljoen aan omzet uit de britse markt halen, maar weigeren daar iets van terug te geven in de vorm van belasting. Maar hoe kijken we naar Starbucks vanuit commercieel idealisme?
Opportunist
Starbucks is geen commercieel idealist. Wil het wel graag zijn. Maar dan moeten visie, woorden en daden wel in overeenstemming zijn. Dat is niet het geval. Dus Starbucks is vermomd als commercieel idealist. Maar in feite een hele gewone opportunist. Laat dat duidelijk zijn.
